Živojin Mišić, jedan od najpoznatijih srpskih vojnih lidera, započeo je svoju vojničku karijeru 1874. godine. Učestvovao je u ratovima protiv Turske 1876-1878. godine, stekavši dragocena ratna iskustva i unapređenje u čin potporučnika. Nakon reaktivacije tokom aneksione krize, postavljen je za pomoćnika načelnika Glavnog generalštaba, ali je ponovo bio oteran u penziju. Međutim, nakon Sarajevskog atentata, reaktiviran je po treći put i postavljen za Putnikovog pomoćnika u Vrhovnoj komandi. Tokom Prvog svetskog rata, Mišić je postavljen za komandanta Prve armije i odigrao je ključnu ulogu u Kolubarskoj bici, nanoseći poraz Austrougarskoj. Nakon višemesečnog oporavka, ponovo je postavljen na čelo Prve armije i učestvovao u bitkama kod Gorničeva na Crnoj reci i kod Bitolja. Kao načelnik štaba Vrhovne komande, predvodio je srpsku vojsku u solunskoj ofanzivi, nanevši poraz udruženim vojskama Bugarske, Nemačke i Austrougarske. Nakon završetka Prvog svetskog rata, uspešno je zaštitio stečene teritorije i sprečio pohlepne susede da ih prisvoje. Mišić je bio poznat po svojim vojničkim sposobnostima i strategijama tokom ratova, a njegova uloga u srpskoj vojsci ostaje nezaboravljena.
VIZIONARSKE SLUTNJE O BUDUĆNOSTI SRBA: U balkanskim ratovima Živojin Mišić bio je desna ruka vojvode Radomira
