Živojin Inić, cenjeni novinar i sportski radnik, preminuo je 24. juna u 88. godini života. Ova tužna vest je potvrđena od strane njegove porodice, a danas je ispraćen na večni počinak. Inić je rođen 29. septembra 1937. godine u Osijeku, a u Suboticu se doselio na Dan oslobođenja, 10. oktobra 1945. godine. Njegovo obrazovanje započelo je u osnovnoj školi, nakon čega je završio Gimnaziju “Moše Pijade” u Subotici. U braku sa suprugom Konstantinom, rođenom Medaković, živeo je od 1962. godine.
Iako je kroz život prolazio kroz razne profesije, njegova strast prema književnosti i dobroj reči odvela ga je u novinarske vode. Bio je višedecenijski novinar, urednik i voditelj na Radio Subotici, kao i dopisnik za mnoge ugledne novine, uključujući Sportski žurnal, Dnevnik, Politiku, Sport, Tempo, zagrebački Večernji list i Vjesnik. Njegovi slušatelji pamte ga po emisiji „Sportski džep“, koja je kasnije preimenovana u „Eho sport“, kao i po „Zapisima“ u kojima se jednom nedeljno osvrtao na političke prilike, a koji su kasnije objavljeni u knjizi „Valter brani Suboticu“.
Kao urednik sportskog programa Radio Subotice, Inić je ušao u istoriju radiodifuzije kao jedan od prvih novinara koji je uživo prenosio u celosti bokserski i odbojkaški meč. Takođe, organizovao je brojne sportske manifestacije i susrete. Jedan od njegovih najznačajnijih podviga bio je susret fudbalskih veterana Jugoslavije i Mađarske, koji je 1952. godine bio finalist Olimpijskih igara u Helsinkiju. Ovaj događaj okupio je blizu 20.000 navijača na Gradskom stadionu, čime je proslavljen ulazak fudbalskog kluba Spartak u Prvu saveznu ligu.
Živojin Inić je bio i direktor fudbalskog kluba Spartak u dva mandata, a posebno je bio ponosan na čast koju je dobio u Splitu 1979. godine, kada je bio šef međunarodnog press centra Mediteranskih igara. Takođe, bio je član Rotary Club-a Subotica, Saveza sportskih novinara Jugoslavije i Nezavisnog društva novinara Vojvodine.
Osim novinarskog rada, Inić je bio autor više desetina sportskih monografija i publikacija, među kojima su „Knjiga o Spartaku“ i „Lučonoše jugoslovenskog fudbala“, koja je objavljena povodom stogodišnjice fudbalskog kluba Bačka. Njegov doprinos sportskom novinarstvu i kulturi u Vojvodini bio je izuzetno značajan, a njegovo ime ostaje urezano u sećanju mnogih.
Živojin Inić je takođe bio dobitnik brojnih novinarskih nagrada i priznanja, a najponosniji je bio na priznanja Bokserskog saveza Jugoslavije za najboljeg izveštača sa bokserskih mečeva, kao i na Zlatno pero Vojvodine. Njegov rad i posvećenost novinarstvu ostavili su dubok trag u ovoj profesiji, a brojni kolege i prijatelji se sećaju njegovog entuzijazma i strasti prema sportu i novinarstvu.
Ova tužna vest o njegovom odlasku je pogodila ne samo njegovu porodicu, već i sve one koji su ga poznavali i koji su uživali u njegovim emisijama i tekstovima. Živojin Inić će biti zapamćen kao istaknuta ličnost u svetu sportskog novinarstva, a njegov doprinos će ostati u sećanju generacijama koje dolaze. Njegova predanost i profesionalizam ostavljaju nas u razmišljanju o važnosti novinarstva i sporta u našim životima.
