Sahranjen je Branislav Kičić, proslavljeni reditelj i otac poznatog glumca Gordana Kičića. Sahrana je obavljena na Novom groblju u Beogradu, gde su se okupili mnogi prijatelji, kolege i javne ličnosti kako bi se oprostili od ovog velikog umetnika. Kičić je umro 25. avgusta u 78. godini života, nakon duge i teške bolesti, ostavivši iza sebe bogatu umetničku ostavštinu koja će se pamtiti još dugo.
Posle primanja saučešća, održano je opelo u kapeli, a zatim je usledila kremacija. U ovom emotivnom trenutku, glumci i prijatelji su se oprostili od Kičića uz pesmu Bob Dilana, što je dodatno pojačalo emotivnu atmosferu. Mnogi su napustili kapelu u suzama, izražavajući tugu zbog gubitka jednog od najvažnijih figura srpske pozorišne i filmske umetnosti.
Gordan Kičić, sin preminulog reditelja, dostojanstveno je podneo ovaj težak trenutak, a njegova supruga je bila uz njega tokom celog ispraćaja. Njihova podrška jedno drugom u ovim teškim trenucima bila je očigledna i dirljiva. Gordan, kao i mnogi drugi, bio je duboko potresen gubitkom oca, koji je imao značajan uticaj na njegov život i karijeru.
Na sahranu su došli mnogi poznati ljudi iz sveta umetnosti, uključujući glumce, reditelje i scenariste. Svi su oni želeli da odaju poštovanje Kičiću, čije je delo ostavilo neizbrisiv trag u srpskoj kulturi. Njegov doprinos pozorištu i filmu bio je značajan, a njegovi radovi su i dalje inspiracija mnogim mladim umetnicima.
Branislav Kičić je bio poznat po svom jedinstvenom stilu rediteljstva i sposobnosti da na sceni i ekranu oživi složene likove i priče. Tokom svoje karijere, režirao je brojne pozorišne predstave i filmove koji su postali klasici, a njegova umetnička vizija ostavila je dubok trag na sve koji su imali priliku da rade s njim ili da uživaju u njegovim delima.
Sahrana je bila prilika da se svi okupe i proslave život Branislava Kičića, koji je bio mnogo više od samo reditelja. On je bio mentor mnogim mladim glumcima, inspiracija i prijatelj svima koji su ga poznavali. Njegova strast prema umetnosti i posvećenost radu bili su evidentni u svakom aspektu njegovog života, a njegovo nasleđe će živeti kroz radove koje je ostavio iza sebe.
Kičić je u svojoj karijeri često naglašavao važnost umetnosti u društvu i njenog uticaja na ljudske živote. Njegovi filmovi i pozorišne predstave često su istraživali složene teme, pružajući publici priliku da razmisli o vlastitim životima i društvenim pitanjima. Ova posvećenost umetnosti i ljudima koje je susretao tokom svog života učinila ga je jednim od najvoljenijih figura u srpskoj kulturi.
Na kraju, sahrana Branislava Kičića bila je dirljiva ceremonija koja je okupila ljude iz različitih sfera života, pokazujući koliko je bio cenjen i voljen. Njegovo nasleđe će se nastaviti prenositi kroz radove koje je ostavio, kao i kroz sećanja svih onih koji su imali privilegiju da ga poznaju i da rade s njim. Gubitak ovakvog umetnika je uvek težak, ali njegovo ime će zauvek ostati deo srpske umetnosti i kulture.
