Alvaro Vitali, čuveni italijanski glumac, preminuo je juče u 75. godini života, nakon što je dve nedelje proveo u bolnici boreći se sa teškom bronhopneumonijom. Njegova smrt ostavila je velike tragove u Italiji, zemlji koja tuguje za čovekom koji je generacijama donosio smeh i bio simbol jedne čitave epohe filmske umetnosti.
Vitali je tokom svoje karijere glumio u više od 150 filmova, pretežno u okviru italijanskog žanra „commedia sexy“, koji se karakteriše razuzdanim komedijama sa erotskim i slapstick elementima. Ove komedije su bile veoma popularne tokom 1970-ih i ranih 1980-ih godina, a Vitali je postao najprepoznatljiviji po ulozi neodoljivo drskog Pjerina. Njegov prepoznatljiv glas, luckasti hod i večiti osmeh učinili su ga jednim od ikona tog perioda, ostavljajući neizbrisiv trag u kolektivnoj svesti publike širom Evrope.
Rođen u Rimu 1950. godine, Alvaro Vitali je svoju karijeru započeo na neobičan način. Prvo je radio kao električar, a zatim ga je otkrio poznati reditelj Federiko Fellini, poznat po svom talentu da prepoznaje lica i ličnosti sa filmskim potencijalom. Fellini mu je dodelio malu, ali upečatljivu ulogu u svom remek-delu „Roma“ iz 1972. godine, što je označilo početak Vitalijevog puta u svet filma.
Nakon tog debija, Vitali je nastavio saradnju sa Fellinijem, pojavljujući se u filmovima kao što su „Amarcord“ (1973) i „Casanova“ (1976). Njegove uloge su često bile komične, ali su istovremeno nosile duboku ljudsku notu, čime je postao jedan od omiljenih komičara tog vremena. Vitali je imao izuzetno osećaj za ritam, a iako su njegove uloge često bile karikirane, uspevao je da ih učini toplim i zabavnim.
Neka od njegovih najpoznatijih dela uključuju filmove kao što su „La professoressa di scienze naturali“ (1976), „La dottoressa del distretto militare“ (1976) i „L’insegnante al mare“ (1980), kao i veoma popularnu seriju o Pjerinu, koja je počela sa „Pierino contro tutti“ (1981). Ove komedije su često prikazivale svakodnevne situacije sa dozom humora koja je doprinela njihovoj popularnosti.
Iako su se u poslednjim godinama njegove karijere pojavili finansijski problemi, Vitali nikada nije izgubio svoj duh. Priznao je da danas živi od penzije od 1.300 evra, ali je ostao veran svom pozivu. Njegova sposobnost da nasmeje publiku, čak i u teškim trenucima, učinila ga je večitim zabavljačem. Vitalijev humor i vedrina uvek su bili prisutni, a mnogi su ga smatrali ne samo glumcem, već i prijateljem.
Na kraju, Vitali je otišao tiho, ali je iza sebe ostavio odjek graje bioskopa i miris nekih vedrijih vremena. Njegov lik će zauvek ostati u sećanju, a u zemlji koja često mora da se smeje kako ne bi plakala, Alvaro Vitali zauvek ostaje deo porodice. Njegova karijera i doprinos filmskoj umetnosti biće večno poštovani, a živiće kroz smeh koji je donosio mnogim generacijama.
