Na južnim padinama zapadnog dela Fruške gore nalazi se manastir Šišatovac, koji je mesto bogate istorije i značajnih događaja. Ovaj manastir je povezan sa legendama, književnošću i velikim istorijskim ličnostima Srbije, čineći ga jedinstvenim u pravoslavnom svetu.
Prema narodnom predanju, manastir je mogao biti osnovan od strane monaha iz Žiče koji su se sklonili od Turaka u 16. veku. Postoje priče o tome kako je manastir dobio ime po šišarkama koje su monasi koristili za pisanje, kao i o vezi manastira sa romanom „Seobe“ Miloša Crnjanskog. Pukovnik Vuk Isaković, glavni lik ovog romana, bio je jedan od ktitora manastira.
U manastiru su boravile i druge značajne ličnosti, poput arhimandrita Lukijana Mušickog i Vuka Karadžića, koji je ovde zabeležio neke od najpoznatijih pesama srpske epike. Legenda kaže da je Nikola Tesla boravio u manastiru u mladosti i da je izlečen čudotvornom vodom sa ovog mesta.
Međutim, tokom Drugog svetskog rata, manastir je pretrpeo strašne sudbine. Bio je opljačkan, spaljen, miniran, a bratstvo manastira odvedeno u logor. Mnoge dragocenosti su uništene, a mošti Svetog Stefana Štiljanovića su prenete u Sabornu crkvu u Beogradu.
Ipak, manastir Šišatovac se polako obnavlja. Crkva posvećena Rođenju presvete Bogorodice je obnovljena, kao i grobljanska kapela i konaci. Malo, posvećeno bratstvo se brine o duhovnom životu ove svetinje i čuva sećanja na sve značajne ljude koji su nekada boravili u njoj. Šišatovac i dalje živi, čuvajući istoriju i tradiciju ovog jedinstvenog mesta na Fruškoj gori.
