Najveća zadužbina srpskog kneza Lazara Hrebljanovića, manastir Ravanica, smestila se u selu Senje nadomak Ćuprije, u podnožju Kučajskih planina. Podignuta polovinom 14. veka, ova svetinja je završena nekoliko godina pre Boja na Kosovu. Knez Lazar je Ravanicu podigao kao zadužbinu i grobnu crkvu, na savet kneginje Milice, za spas svoje duše. Arkitektonski i likovno, Ravanica je rodonačelnik takozvane moravske škole, a čuva mošti kneza Lazara i drugih svetaca poput Svetog Pantelejmona, Georgija, Svetog Jeftimija, Svete Pelagije, Svetog Kozma i Danijela, Svete mučenice Jefimije.
U manastiru se često događaju čuda i isceljenja, a meštani se sećaju brojnih slučajeva gde su bolesni i nemoćni ljudi nakon molitve postajali bolji. Manastir je bio muški sve do kraja Drugog svetskog rata, kada je postao ženski, a danas su ga vredne monahinje preuzele. Žive povučeno i posvećeno, obavljajući sve poslove na imanju, ali i baveći se rukotvorinama poput vezivanja i heklanja.
Manastir Ravanica je mesto hodočašća i vere, gde se može osetiti posebna duhovna energija. Mnogi dolaze da se pomole nad moštima kneza Lazara i drugih svetaca, verujući u moć molitve i isceljenja. Manastir je važan deo srpskog kulturnog nasleđa i jedna od najvećih srpskih svetinja, koja i danas stoji ponosno i stameno, čuvajući istoriju i duhovnost srpskog naroda.
