Čuvar srpskog groblja „Zejtinlik“ u Solunu, Đorđe Mihailović, preminuo je 1. maja 2023. godine u 96. godini života. Rođen u Solunu, Đorđe je više od šest decenija posvetio brizi o srpskim vojnicima koji su našli večni mir na ovom groblju. Njegova posvećenost i ljubav prema otadžbini učinili su ga legendom među Srbima, a njegovo ime postalo je sinonim za čuvanje sećanja na srpske junake.
Đorđe je bio deo porodice koja je vekovima brinula o „Zejtinliku“. Njegov deda, Sava Mihailović, prvi je započeo ovu svetu dužnost, a posle njega, njegov otac Đuro Mihailović, koji je hrabro štitio groblje od nacističke pljačke tokom Drugog svetskog rata. Đorđe je preuzeo ovu odgovornost od svog oca i sa strašću negovao uspomenu na one koji su dali svoje živote za Srbiju. Često je govorio: „Ja sam rođen ovde na groblju, i to vidim kao moje mesto.“
Njegova uloga čuvara „Zejtinlika“ nije bila samo radna dužnost; to je bila njegova životna misija. Đorđe je bio poznat po toplim očima i vojničkoj uniformi, a njegovo prisustvo na groblju donosilo je utehu mnogim posetiocima, koji su dolazili da se poklone palim vojnicima. Njegova ljubav prema otadžbini i poštovanje prema junacima bili su neizmerni. Đorđe je održavao groblje, brinuo o humkama i relikvijama, a često je delio priče o vojnicima sa posetiocima, čuvajući njihovo sećanje.
Đorđe je napustio svoju dužnost u maju 2022. godine zbog pogoršanog zdravlja, ali je njegova ostavština ostala. Tokom svoje karijere, odlikovan je Ordenom srpske zastave drugog stepena i priznanjem „Majka Srbija“ za njegovu posvećenost i doprinos očuvanju sećanja na srpske vojnike. Njegovo ime i rad se ne zaboravljaju, a o njemu je snimljen i dokumentarni film „Poslednji čuvar“ 2013. godine.
„Zejtinlik“ se nalazi u centru Soluna i obuhvata oko 21.000 grobova, od kojih je 8.000 posvećeno srpskim vojnicima. Ostali grobovi pripadaju vojnicima iz drugih zemalja, ali srpsko groblje se izdvaja po svojoj centralnoj poziciji i raskošnom spomeniku. Đorđe je često objašnjavao da je srpski narod branio svoju zemlju, dok su se na drugoj strani borili plaćenici, što dodatno objašnjava posećenost ovog groblja.
Đorđe Mihailović postao je simbol odanosti, ljubavi i poštovanja prema srpskim ratnicima. Njegova predanost očuvanju njihovog sećanja i nasleđa ne može se preceniti. Njegova supruga, Grkinja Fotini Mihailović, bila je uz njega tokom njegovog života, podržavajući ga u njegovoj misiji.
Svojim radom, Đorđe je ostavio neizbrisiv trag u srcima mnogih, a njegovo ime će zauvek biti povezano sa čuvanjem sećanja na junake koji su se borili za slobodu. Njegova smrt predstavlja gubitak ne samo za porodicu i prijatelje, već i za celu naciju koja ga je smatrala svojim čika Đorđem, čuvarom sećanja na one koji su podneli najteže terete za otadžbinu. Njegova ljubav prema groblju „Zejtinlik“ i posvećenost očuvanju sećanja na srpske vojnike ostaće večno urezani u kolektivnom pamćenju naroda.
