Kralj Aleksandar I Karađorđević ubijen je 9. oktobra 1934. godine u Marseju, dok je bio u poseti Francuskoj. Atentat je izveo Vlado Černozemski, član Unutrašnje makedonske revolucionarne organizacije (VMRO), koji je kralja ubio sa četiri metka. U tom incidentu, jedan metak je ranio i francuskog ministra inostranih poslova, Luja Bartua, koji je kasnije preminuo zbog nedovoljne medicinske pomoći. Zvanična verzija događaja implicira da su u atentatu učestvovale i ustaše, ali nove informacije na društvenim mrežama postavljaju pitanje da li je iza ovog atentata stajala Komunistička partija.
Na društvenim mrežama objavljen je snimak koji sugeriše da bi iza atentata mogli stajati pripadnici Komunističke partije. Pitanje koje se postavlja je ko je zaista stajao iza atentata na kralja Aleksandra. U Marseju su se, kako se navodi, nalazili i predstavnici VMRO, u punoj saradnji sa ustašama, među kojima su bili Vančo Mihajlov i Ante Pavelić. U trenutku atentata, neki svedoci su primetili grupu komunista koji su pevali Marseljezu, što dodatno komplikuje sliku o događaju.
Prema ovoj novoj teoriji, tri organizacije koje su bile zabranjene između dva svetska rata — Komunistička partija Jugoslavije, ustaški pokret i VMRO — bile su sve terorističke grupe. Ova teorija je postala viralna na društvenim mrežama, izazivajući rasprave o mogućim uzrocima i pozadinama atentata.
Kralj Aleksandar je 1920. godine doneo Obznanu, dekret kojim je zabranio Komunističku partiju Jugoslavije, što je, prema nekim kasnijim ocenama, stvorilo “vlastitog grobara” za Kraljevinu SHS. Naime, KPJ je uspela da preživi teror, hapšenja i ubistva istaknutih članova, a na kraju je izašla još jača iz tih događaja.
Iako se članovi Komunističke partije nisu direktno pominjali kao umešani u atentat, poznato je da su neki od njih bili uključeni u zavere protiv monarhije i vlade. Ova situacija dodatno komplikuje razumevanje političkih odnosa u tom periodu i pokazuje kako je Kraljevina bila uvučena u složene sukobe različitih ideoloških struja.
U svetlu ovih novih informacija, rasprava o atentatu na kralja Aleksandra dobija novu dimenziju. Mnogi se pitaju kakav je bio uticaj tih događaja na dalji razvoj političke situacije u Kraljevini Jugoslaviji. Ova teorija o umiješanosti Komunističke partije može otvoriti nova pitanja o saradnji između različitih otpora i kako su se političke struje međusobno preplitale.
U kontekstu istorije, atentat na kralja Aleksandra I Karađorđevića predstavlja ključni trenutak koji je uticao na sudbinu Kraljevine Jugoslavije. Ubistvo je izazvalo velike političke turbulencije i dodatno osnažilo represivnu mašineriju vlasti, koja je pokušavala da suzbije sve oblike opozicije. U isto vreme, atentat je doveo do povećanog straha od komunističkog pokreta, što je imalo dugoročne posledice po političku scenu u zemlji.
Za sada ostaje nejasno koliko su nove teorije o atentatu na kralja Aleksandra I uticale na savremenu percepciju istorije, ali jedno je sigurno — ova tema će ostati predmet rasprava i istraživanja u godinama koje dolaze. Sa novim informacijama koje se pojavljuju, čini se da će se istina o ovom ključnom događaju još dugo istraživati i preispitivati.
