Manastir Svete Petke Iverice, smešten kod sela Ostrovice u najsurovijem delu Sićevačke klisure jedinstven je u pravoslavnom svetu, jer je tokom jednog dela svoje istorije bio vojni manastir. Od osvešćenja 1898. godine pa sve do 1903. bio je u posedu Vojske Srbije, a versku službu vršili su vojni sveštenici. Manastir je nosio naziv Kraljevski vojni manastir Sveta Petka Iverica.
Manastir Svete Petke Iverice u Ostrovici sagradili su vojnici inženjerske jedinice srpske vojske 1896. godine dok su radili na pripremi terena za izgradnju tunela kroz Sićevačku klisuru. Prema predanju, vojnici su pronašli temelje prethodne svetinje prilikom kopanja, uključujući novčiće iz vremena cara Uroša Nejakog, ženske kosti i nakit koji su pripadali mučenicama iz 16. veka.
Zahvaljujući zavetu vojnika koji su se zakleli da će podići manastir nakon što je kralj Aleksandar I Obrenović zamalo udavio, manastir je izgrađen. Do Majskog prevrata, manastirom je upravljala vojska, a posle toga je predat Niškoj eparhiji.
Na portalu crkve i danas stoji tabla koja svedoči o zahvalnosti vojnika prema Bogu i kralju Aleksandru, a veruje se da su vojnici podigli manastar na temelju starog hrama iz 14. veka. Ime Svete Petke Iverice dodato je krajem 14. ili početkom 15. veka, kada su monasi iz gruzijskog manastira Iviriona sa Svete gore našli utočište u manastiru.
Turci su u 16. veku upali na narodni sabor u Iverici i zakopali 12 živih devojaka u manastirskoj porti, a zatim spalili svetinju. Legenda je postala stvarnost kada je srpska vojska pronašla ženske kosti i ostatke starog hrama, obnavljajući manastir iz pepela.
Manastir Svete Petke Iverice je jedinstvena svetinja sa bogatom istorijom, koja svedoči o hrabrosti vojnika i vernosti vernika kroz vekove. Svojom arhitekturom i duhovnom važnošću, privlači posetioce iz celog sveta koji žele da dožive duhovnu energiju ovog svetog mesta.
