Na pola puta između Kraljeva i Čačka, u mirnom selu Tavnik, nalazi se značajna pravoslavna svetinja – manastir Voljavča. Ova svetička oaza, smeštena u srcu Srbije, predstavlja mesto duhovnog okupljanja i verovanja lokalnog stanovništva, ali i svih onih koji dolaze iz različitih krajeva u potrazi za duhovnim smirenjem i lečenjem.
Manastir Voljavča je poznat po svojoj staroj crkvi brvnari, koja potiče iz perioda Velike seobe Srba, kao i po drugoj crkvi koja je izgrađena u 19. veku. Prema predanju, crkvu brvnaru podigao je Arsenije III Čarnojević kada je, tokom migracije Srba, zastao u Tavniku. Na tom mestu je ugledao manastir nepoznatog porekla, a u želji da obezbedi duhovnu podršku svom narodu, sagradio je malu crkvu gde su se okupljali Srbi koji su se selili, moleći se za pomoć i blagoslov.
Narodno verovanje kaže da su Turci, prilikom osvajanja ovih krajeva, srušili sve bogomolje, uključujući i manastir u Tavniku. Od nekadašnjeg manastira ostao je samo jedan kamen i kivot nepoznatog svetitelja, za koji se veruje da ga je donio Arsenije. Na tom mestu narod je svedočio čudesnim isceljenjima, a kamen je postao simbol nade i vere.
Mnogi meštani i posetioci i dalje dolaze do ovog kamena, verujući da iz njega teče voda koja leči. Iako je izvor presušio tokom godina, povratak monahinja u manastir sredinom prošlog veka ponovo je oživeo izvor, nakon što su ga napunile vodom. Ovaj događaj je izazvao veliku radost među ljudima, jer su ponovo mogli da se oslone na blagodeti koje voda donosi.
Danas je manastir Voljavča i dalje aktivan, a na ulazu se nalazi kamena česma sa vodom. Mnogi mladi ljudi dolaze ovde u nadi da će pronaći svog bračnog druga, verujući da im svetitelji pomažu u toj potrazi. Ova tradicija privlači posetioce iz različitih krajeva Srbije, koji donose svoje molitve i nade, tražeći blagoslov i podršku.
Tokom svoje istorije, crkva brvnara je više puta srušena i ponovo izgrađena. Ono što je posebno zanimljivo jeste to da su ikonostas unutar crkve radili umetnici iz Rusije, koji su posle revolucije 1917. godine pronašli utočište u Srbiji. Ova umetnička dela danas daju poseban pečat manastiru i doprinose njegovoj duhovnoj atmosferi.
Druga crkva unutar manastira, posvećena svetoj Petki, izgrađena je 1967. godine zahvaljujući donacijama bračnog para Novaković. Ova crkva, kao i brvnara, igra ključnu ulogu u duhovnom životu lokalnog stanovništva i predstavlja mesto okupljanja tokom različitih praznika i obreda.
Manastir Voljavča je, osim svoje duhovne vrednosti, značajan i kao deo kulturne baštine Srbije. Njegova istorija, isprepletena sa narodnim verovanjima i tradicijama, čini ga jedinstvenim mestom koje privlači posetioce iz svih krajeva. U srcu Srbije, manastir ostaje svetionik vere i nade za sve one koji traže duhovno ispunjenje i mir.
Uprkos izazovima kroz koje je prošao, manastir Voljavča i dalje svedoči o snazi vere i tradicija koje su duboko ukorenjene u srpskom narodu. Njegova lepota i duhovnost nastavljaju da inspirišu generacije, a posetioci koji dolaze ovde ostavljaju sa sobom deo svoje duše, blagoslovljeni od svetinja ovog posebnog mesta.
