Evropska unija je tokom prošle godine imala 737.142 autobusa, uključujući trolejbuse i minibuseve, što se može odraziti na prosečan broj od oko 1,6 autobusa na 1.000 stanovnika, objavila je danas Kancelarija EU za statistiku, poznatija kao Evrostat. Ova statistika pokazuje stabilnost u broju autobusa u poslednjih deset godina, dok je broj putničkih automobila po stanovniku značajno porastao. Naime, u 2014. godini je bilo 506 automobila na 1.000 stanovnika, a do 2024. godine taj broj je povećan na 578.
U analizi koja se odnosi na distribuciju autobusa po državama članicama, Malta se ističe kao zemlja sa najvišim procentom autobusa, sa 4,6% autobusa u odnosu na ukupan broj vozila. Iza Malte, na drugom mestu je Luksemburg sa 4,0%, dok Estonija zauzima treće mesto sa 3,7%. Ovi podaci ukazuju na to da su male države članice EU često u prednosti kada je reč o javnom prevozu i korišćenju autobusa.
S druge strane, zemlje sa najnižim procentima autobusa su Holandija sa 0,5%, Nemačka sa 1,0% i Austrija sa 1,2%. Ovi podaci mogu odražavati različite pristupe javnom prevozu u različitim zemljama, kao i razlike u urbanizaciji i potrebama stanovništva.
U celoj EU, prosečna stopa obnove voznog parka autobusa u 2024. godini iznosi 5,1%. Ova stopa se definiše kao odnos između prvih registracija i obnovljenih vozila, isključujući polovna vozila. Pozitivan trend obnove voznog parka može biti ključan za unapređenje kvaliteta javnog prevoza, kao i smanjenje emisije štetnih gasova.
Luksemburg prednjači u obnovi voznog parka, sa stopom od 11,6%. Iza njega, Holandija ima stopu obnove od 9,6%, dok Austrija beleži 9,5%. Ove zemlje su pokazale da ulažu značajne napore u modernizaciju svojih javnih prevoznih sredstava, što može doprineti efikasnijem i ekološki prihvatljivijem saobraćaju.
Nasuprot tome, Bugarska ima najnižu stopu obnove voznog parka, koja iznosi samo 0,7%. Poljska i Mađarska takođe beleže niske stope obnove, od 2,4% i 2,5%, respektivno. Ove brojke ukazuju na to da postoje značajne razlike u pristupu obnovi javnog prevoza u različitim državama članicama EU.
Pored toga, ovi podaci ukazuju na trend koji se može posmatrati tokom vremena. Dok se broj putničkih automobila u EU povećava, broj autobusa ostaje relativno stabilan, što može značiti da se stanovništvo sve više oslanja na individualni prevoz, umesto na javni. To može imati dugoročne posledice na saobraćajnu infrastrukturu, kao i na ekologiju.
U svetlu ovih informacija, važno je da vlade zemalja članica EU prepoznaju značaj javnog prevoza i ulože više resursa u poboljšanje i modernizaciju autobuskog saobraćaja. To ne samo da bi poboljšalo kvalitet života građana, već bi i doprinelo smanjenju zagađenja i poboljšanju opšteg kvaliteta vazduha.
U zaključku, iako je broj autobusa u EU stabilan, potrebno je više inicijativa za podsticanje korišćenja javnog prevoza. Ulažući u obnovu voznog parka i unapređujući infrastrukturu, EU može stvoriti održiviji i efikasniji sistem javnog prevoza koji će zadovoljiti potrebe svojih građana i doprineti očuvanju životne sredine.
