Edi Palmijeri, legendarni pijanista, kompozitor i jedan od najuticajnijih stvaralaca u istoriji latino muzike, preminuo je u sredu, 6. avgusta, u svom domu u Nju Džersiju, u 88. godini života. Vest o njegovoj smrti objavljena je na njegovom zvaničnom Instagram nalogu, uz oproštajnu poruku i crno-belu fotografiju umetnika. U objavi se navodi da je Palmijeri bio vođa orkestra i značajna figura u svetu latino muzike.
Rođen u njujorškom Harlemu u porodici portorikanskog porekla, Palmijeri je od malih nogu bio okružen muzikom. Imao je starijeg brata, poznatog pijanistu Čarlija Palmijeria, ali je ubrzo stao na sopstvene noge i razvio svoj jedinstveni stil koji je revolucionarno promenio latino džez i salsu. U mladosti je pohađao časove klavira u njujorškom Karnegi holu, a istovremeno je svirao i timbales, instrument karakterističan za latino muziku. Njegova profesionalna karijera započela je sviranjem u različitim bendovima, uključujući saradnju sa poznatim Titom Rodrigesom.
Godine 1961. osnovao je bend La Perfekta, koji je uveo inovacije u salsi zamenivši tradicionalne trube trombonima, stvarajući siroviji i snažniji zvuk koji je ubrzo postao prepoznatljiv u latino zajednici Njujorka. Njegov veliki hit iz 1965. godine, „Asukar Pa Ti“ (Šećer za tebe), postao je plesni klasik, a kasnije je uvršten i u kolekciju američke Kongresne biblioteke.
Palmijeri je 1975. godine postao prvi latino umetnik koji je osvojio Gremi nagradu, i to za album „The Sun of Latin Music“ u novoustanovljenoj kategoriji za najbolju latino muziku. Njegova muzika često je nosila političku poruku, a album „Hustisija“ iz 1969. godine govorio je o nepravdi, diskriminaciji i društvenoj borbi. U pesmama su se čuli glasovi pevača Ismaela Kintane i Husta Betankura.
U istoriju je ušao i njegov nastup 1972. godine u zatvoru Sing Sing, gde je svirao pred publikom koja se sastojala mahom od latino i crnih zatvorenika. Tokom tog nastupa, Palmijeri je uzviknuo: „Za čitavo čovečanstvo!“ i poručio, „Bez zidova. Bez straha. U životu postoji samo jedna stvar: sloboda u godinama koje dolaze.“
Palmijeri je bio mentor, učitelj i neumorni borac za latino muziku i kulturu. U oproštajnoj poruci na društvenim mrežama, navedeno je da je nadahnuo generacije muzičara i dirnuo bezbroj slušalaca svojom umetnošću, ubeđenjima i jedinstvenim zvukom. Umetnik je iza sebe ostavio petoro dece i četvoro unučadi, dok je njegova supruga Iraida preminula 2014. godine.
Njegova smrt ostavlja prazninu u svetu muzike, ali i neizbrisiv trag među svima koji su ikada osetili ritam njegovih nota. Palmijeri je bio više od muzičara; bio je simbol borbe za pravdu i prava latino zajednice. Njegov doprinos muzici i kulturi će se pamtiti i prenositi s generacije na generaciju.
U poslednjim danima, mnogi su se na društvenim mrežama opraštali od njega, sećajući se njegovih neprocenjivih doprinosa muzici i umetnosti. Njegova ostavština će nastaviti da inspiriše mnoge, a njegovo ime će zauvek ostati upamćeno u istoriji latino muzike.
