BEOGRAD – Srpski književnik Miroslav Josić Višnjić preminuo je pre deset godina, 8. septembra 2015. godine. Ovaj plodni pisac ostavio je dubok trag u srpskoj književnosti, a njegovo odrastanje je bilo obeleženo delima Miloša Crnjanskog, čija je ličnost i rad bila inspiracija tokom njegovog književnog putovanja. Odrastajući okružen Crnjanskim knjigama, fotografijama i novinskim člancima, Josić je prirodno uplovio u „srpsku pismenu šumu“, kao da je to bio njegov sudbinski put.
Josić je bio posvećen književnosti, pisao je svakoga dana, stvarajući priče, pripovetke, romane i poeziju, uključujući i dela za decu. Njegova dela su često istraživala ljudske emocije i iskustva, s fokusom na svakodnevni život, ali i na ozbiljnije teme, kao što su nacionalna istorija i ljudske dileme. Njegov stil pisanja bio je negovan i sočan, s jezikom koji je odražavao njegovu strast prema pisanju.
U svojim delima, Josić se bavio mučnom prošlošću Srba, ratovima i seobama, kao i svojim rodnim krajem, Bačkom, i voljenim Somborom. Njegova dela oslikavaju period od revolucionarnih događaja 1848/49. godine do savremenih stradanja, poput Golog otoka i studentskih nemira 1968. godine, kada je i sam bio aktivan kao sekretar značajnog studentskog lista „Student“. Pored toga, Josić je pisao o porodičnim odnosima, ljubavima i teškoćama, kao i o teškim vremenima tokom ratova devedesetih, kada se Srbija suočila sa novim izazovima.
Kao autor tridesetak knjiga, među kojima je bilo devet romana, njegov ukupni tiraž dostigao je stotinu hiljada. Prvu priču objavio je kao učenik sedmog razreda, u decembru 1959. godine, u „Dečjim novinama“ iz Gornjeg Milanovca, koje su tada bile vodeći izdavač u bivšoj Jugoslaviji. Josić je rođen u Staparu, nedaleko od Sombora, decembra 1946. godine, gde je završio učiteljsku školu, nasleđujući tradiciju ugledne somborske „Preparandije“.
Ova škola, jedna od najstarijih u Srbiji, nastavila je tradiciju „Norme“ Avrama Mrazovića, osnovane 1778. godine. Josić je svetsku književnost studirao u Beogradu, ali nije diplomirao. Tokom svog života, radio je u različitim oblastima izdavaštva, kao lektor, korektor, tehnički urednik i sekretar lista „Student“, kao i u Srpskoj književnoj zadruzi. Takođe, pokrenuo je biblioteku „Novi Albatros“ i vodio privatno izdavačko preduzeće „Književna fabrika MJV i deca“, jedno od prvih u socijalističkoj Jugoslaviji.
Njegova dela su prevođena na više jezika, uključujući francuski, engleski, nemački, poljski, mađarski, holandski, italijanski i češki, a pojavila su se i u tridesetak antologija. Godine 1995. objavljena su izabrana dela u sedam knjiga. Iako je imao značajan književni opus, Josić je bio poznat po svojoj skromnosti i povučenosti. Ovaj veliki majstor pripovedanja, često nazivan „monahom srpske književnosti“, napustio je ovaj svet sa nepunih 69 godina, ostavljajući iza sebe bogatu književnu baštinu i dubok uticaj na srpsku kulturu. Josić je bio posvećen svojim delima, daleko od reflektora i javnosti, što ga čini jedinstvenom ličnošću u srpskoj književnosti. Njegova dela nastavljaju da inspirišu nove generacije čitatelja, a sećanje na njega živi kroz njegove knjige i uticaj koji je imao na srpsku književnu scenu.
