Bundesver, vojska Nemačke, obeležava 70 godina postojanja u Berlinu, ali proslava ne prolazi bez tenzija. Bezbednost Nemačke je pod pritiskom, a značajan deo stabilnosti obezbeđuje američko nuklearno oružje koje se nalazi na evropskom tlu. Oko 20 komada tog oružja, uključujući bombe koje mogu da bacaju lovci poput „Eurofajtera“, čini ključnu stavku u strategiji odvraćanja. Ove bombe su nedavno modernizovane, a njihova razorna moć je ogromna.
Sjedinjene Američke Države drže svoju nuklearnu „ruku zaštitnički“ nad evropskim saveznicima, ali rastuće sumnje u pouzdanost predsednika SAD prema NATO izazivaju zabrinutost u Evropi. Mnogi se pitaju da li bi Vašington mogao da okleva u vanrednoj situaciji ili čak da se povuče. Kako je istakao politikolog Karl-Hajnc Kamp, „nikada nije bilo, niti može biti sigurno da će SAD zaista upotrebiti nuklearno oružje“, ali je važno da potencijalni neprijatelj ne može da isključi tu mogućnost.
Prema izveštajima američkih medija, tokom leta su u Evropu dopremljena nova nuklearna oružja, a tragovi letova i nabavka specijalnih lovaca F-35 ukazuju na to. Ovi avioni su sposobni da prenose „taktičko nuklearno oružje“, što dodatno komplikuje situaciju. Nemačka je takođe naručila borbene avione F-35, čija isporuka se očekuje 2026. godine.
Američko nuklearno oružje se skladišti širom Evrope još od Hladnog rata, a tačan broj ostaje tajna. Njihova svrha, osim što je strateška, ima i simboličku vrednost — da odvrati potencijalne napadače, poput Rusije. Od završetka Drugog svetskog rata, nuklearno odvraćanje nikada nije imalo toliku političku važnost kao danas, posebno nakon što je ruski predsednik Vladimir Putin započeo agresiju na Ukrajinu i više puta pretio upotrebom nuklearnog oružja.
Analizirajući trenutnu situaciju, Kamp ističe da su ruske oružane snage u lošem stanju, a Putin se oseća priteranim uza zid. Ipak, on sumnja da bi Putin zaista izdao naređenje za upotrebu nuklearnog oružja, naglašavajući da „ko prvi puca, drugi umire“, što bi bilo nepoželjno.
Procene u Nemačkoj sugerišu da se oko 20 nuklearnih hidrogenskih bombi tipa B61-12 nalazi u vojnoj bazi Bihel. Ove bombe su nedavno modernizovane i spremne su za upotrebu. Takođe, postoje „trezori“ u različitim lokacijama u Nemačkoj, što može značiti da bi SAD mogle da stacioniraju novo oružje ili povuku postojeće u bilo kojem trenutku.
Međutim, američko nuklearno oružje u Nemačkoj kritikuju razne inicijative, uključujući nemački ogranak anti-nuklearne alijanse ICAN, koje pozivaju na njegovo povlačenje. Pored Nemačke, američko nuklearno oružje se čuva i u Belgiji, Holandiji, Italiji, Turskoj i Velikoj Britaniji, a procene govore o ukupno oko 100 komada.
Iako je teoretski moguće da Nemačka proizvede svoje nuklearno oružje, to bi bilo politički „katastrofalno“ s obzirom na njenu istorijsku odgovornost. Dva međunarodna ugovora zabranjuju Nemačkoj posedovanje nuklearnog oružja — „Ugovor Dva plus Četiri“ iz 1990. godine i Ugovor o neširenju nuklearnog oružja (NPT) iz 1969. godine.
Nemačka i druge članice NATO nisu potpisale Ugovor o zabrani nuklearnog oružja Ujedinjenih nacija, koji je na snazi od januara 2021. godine. Većina stanovništva se protivi razvoju sopstvenog nuklearnog oružja, dok oko trećine Nemaca podržava ovu ideju. Ipak, čak i bez Sjedinjenih Država, Nemačka ostaje zaštićena unutar NATO zahvaljujući nuklearnom arsenalu Francuske i Velike Britanije.
